Van Bagno di Romagna naar Trestina 88 km
Door: De fietsers John en Kees
Blijf op de hoogte en volg John/Kees
08 Mei 2014 | Italië, Trestina
Hallo volgers.
Het verschil is soms enorm. Nu zaten we in een accomodatie die niet veel duurder was maar we onthaald werden als de belangrijkste gasten.
De bedden waren erg goed en het ontbijt s' morgens was ook perfect. S' avonds mochten naar enig aandringen gebruik maken van de computer en hebben we onze vlucht naar huis bevestigd en uitgeprint. Dan is dat ook maar klaar. Start in Bagno di. Romagna en dan gelijk de berg op. We zaten op 500 mrt en we gingen naar 865 mrt. We passen ons tempo aan, dat hebben we wel geleerd in deze drie weken. Enkele foto's gemaakt van de prachtige natuur. De foto van de Calanchi laat duidelijk zien hoe ruig het landschap kan zijn. Calanchii zijn door erosie uitgesleten geulen waarin zich soms een dapper boompje staande kan houden. We zien vele mooie bergweiden met veel boterbloemen. Het is een mooi contrast met de grijze rotsen en de blauwe lucht en de witte wolken. In Verghereto klimmen we nog door naar de Valico de Montecoronaro, weer even van de fiets want ook dit moment wordt op de gevoelige plaat vastgelegd.
De afdaling brengt ons als eerste in Pieve Santo Stefano waar we voor het eerst de Tiber kruisen die daar niet ver vandaan ontspringt. De weg loopt hier met fraaie slingers door het landschap. Bij de afslag Canilli ontvouwt zich een curieuze situatie, de weg is na een kilometer afgesloten. Je fietst ruim 4 km door op eigen risico over een bergweggetje met scheuren en gaten in het wegdek, rotsblokken en stenen op de weg en overhangende bomen en takken. Halverwege komen we een eenzame fietser tegen, een Italiaan van Rome op weg naar Parijs. We hebben een kort gesprekje, wisselen email adressen uit en ieder gaat weer zijns weegs. Na dit korte avontuur komen we in de buurt van het Lago di Montedoglio. De weg gaat op en neer en we moeten nog een paar keer fors in de pedalen. In Sansepolcro eten we wat en zetten daarna aan voor de laatste 30 km. Even stayeren over de hoofdweg is de dagelijkse hobby, op weg naar Citta di. Castello. Net iets buiten Trentina hebben we deze keer kwartier in een agriturismo, zeg maar, overnachten op de boerderij. Wel even zoeken maar wel weer gevonden alleen de plek was uitgestorven. Een prachtig complex maar geen leven te bekennen. Terwijl booking.com had aangegeven dat wij de laatste kamer hadden geboekt. Eigenaar gebeld ' sorry we kijken niet iedere dag op internet...' En uiteindelijk komt alles weer goed. De eigenaar compenseert met een uitgebreid avondeten gekookt speciaal voor ons door mamma mia. Zij kon er ook niets aan doen en heeft erg haar best gedaan. Een geweldig avondeten waarin niks ontbrak. We zijn nu eigenlijk de landlords want buiten ons is hier niemand. Misschien nog een huisgeest of een spook maar dat merken we vannacht wel. Bonna notta en tot morgen.
Het verschil is soms enorm. Nu zaten we in een accomodatie die niet veel duurder was maar we onthaald werden als de belangrijkste gasten.
De bedden waren erg goed en het ontbijt s' morgens was ook perfect. S' avonds mochten naar enig aandringen gebruik maken van de computer en hebben we onze vlucht naar huis bevestigd en uitgeprint. Dan is dat ook maar klaar. Start in Bagno di. Romagna en dan gelijk de berg op. We zaten op 500 mrt en we gingen naar 865 mrt. We passen ons tempo aan, dat hebben we wel geleerd in deze drie weken. Enkele foto's gemaakt van de prachtige natuur. De foto van de Calanchi laat duidelijk zien hoe ruig het landschap kan zijn. Calanchii zijn door erosie uitgesleten geulen waarin zich soms een dapper boompje staande kan houden. We zien vele mooie bergweiden met veel boterbloemen. Het is een mooi contrast met de grijze rotsen en de blauwe lucht en de witte wolken. In Verghereto klimmen we nog door naar de Valico de Montecoronaro, weer even van de fiets want ook dit moment wordt op de gevoelige plaat vastgelegd.
De afdaling brengt ons als eerste in Pieve Santo Stefano waar we voor het eerst de Tiber kruisen die daar niet ver vandaan ontspringt. De weg loopt hier met fraaie slingers door het landschap. Bij de afslag Canilli ontvouwt zich een curieuze situatie, de weg is na een kilometer afgesloten. Je fietst ruim 4 km door op eigen risico over een bergweggetje met scheuren en gaten in het wegdek, rotsblokken en stenen op de weg en overhangende bomen en takken. Halverwege komen we een eenzame fietser tegen, een Italiaan van Rome op weg naar Parijs. We hebben een kort gesprekje, wisselen email adressen uit en ieder gaat weer zijns weegs. Na dit korte avontuur komen we in de buurt van het Lago di Montedoglio. De weg gaat op en neer en we moeten nog een paar keer fors in de pedalen. In Sansepolcro eten we wat en zetten daarna aan voor de laatste 30 km. Even stayeren over de hoofdweg is de dagelijkse hobby, op weg naar Citta di. Castello. Net iets buiten Trentina hebben we deze keer kwartier in een agriturismo, zeg maar, overnachten op de boerderij. Wel even zoeken maar wel weer gevonden alleen de plek was uitgestorven. Een prachtig complex maar geen leven te bekennen. Terwijl booking.com had aangegeven dat wij de laatste kamer hadden geboekt. Eigenaar gebeld ' sorry we kijken niet iedere dag op internet...' En uiteindelijk komt alles weer goed. De eigenaar compenseert met een uitgebreid avondeten gekookt speciaal voor ons door mamma mia. Zij kon er ook niets aan doen en heeft erg haar best gedaan. Een geweldig avondeten waarin niks ontbrak. We zijn nu eigenlijk de landlords want buiten ons is hier niemand. Misschien nog een huisgeest of een spook maar dat merken we vannacht wel. Bonna notta en tot morgen.
-
08 Mei 2014 - 21:57
Ineke:
Hoi mannen
Hier weer een berichtje uit het regenachtige Erica
Net 20 km in de regen gelopen( bah.!!!!) maar in China is het warm.
Jullie trip word steeds mooier de ruige natuur hoge bergen blauwe lucht PRACHTIG.
En al de terug reis geregeld man.. Wat gaat het snel.
Maar ik zag wel op de foto dat jullie goed voor jezelf zorgen( lekker flesje wijn bij het eten)
Heerlijk
Groetjes van Geert en Ineke
-
09 Mei 2014 - 07:22
Aad:
Ha mannen,
Povlakte als killer herkennen Werna en ik heel erg. De Apennijnen als zwaar ook :-) Mooie verhalen om te volgen!
Zet m op jullie zijn er bijna.
Groetjes uit Peize,
Aad -
09 Mei 2014 - 07:48
Anouk:
Yuka heeft ook een vraag: hoe was het in het kasteel (landhuis)?
En Kaya: zijn er ook ridders in het kasteel?
En Kian: hoeveel km moeten jullie nog?
Laatste loodjes....zet m op! -
09 Mei 2014 - 11:56
Pieter Oosterhof:
Kees en John,
De laatste loodjes, maar die wegen voor jullie volgens mij heel licht.
Dank voor de mooie verhalen.
Groet vanuit een regenachtig Franeker.
Pieter Oosterhof -
09 Mei 2014 - 13:00
Betsie:
Schitterend die verhalen van jullie. Ook zo mooi dat je van die onverwachte ontmoetingen en daardoor gesprekken hebt met andere fietsers. Nog even jongens. Rome is in zicht. Groeten vanuit de Valsteeg
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
